Belgisch residentieel vastgoed is niet zwaar overgewaardeerd. Dat concludeert de dienstengroep Deloitte op basis van een vergelijking van de woningmarkt in twaalf Europese landen van 2008 tot 2011. De studie werd door sommigen enigszins ‘een verrassing’ genoemd, al was dat niet meteen het geval voor de vastgoedsector. ‘Datgene wat we al maanden zeggen, wordt nu ook ondersteund door grootschalig onderzoek’. Merkwaardiger is echter dat het nieuws amper de pers haalde in tegenstelling tot de ongenuanceerde studie van The Economist, die het tegendeel beweerde.

Een vastgoedinvestering blijft dus een veilige belegging in België.

‘Voor België komen we inderdaad tot andere conclusies dan wat onlangs in sommige internationale zakenmagazines stond’, liet Jean Loozen van Deloitte optekenen in De Tijd, de enige krant die er dit weekend ruimte voor vrijmaakte…. Als de Belg veel voor een woning betaalt, is dat vooral omdat hij ruim woont, zo menen de onderzoekers. Voor nieuwe woningen betaalt hij 2.000 euro per m². Daarmee zit ons land op het West-Europese gemiddelde, net als Oostenrijk (gezonde markt) en Nederland en Spanje (minder gezonde markten). Woningen in Frankrijk (3.700 euro per m²), het VK (3.000 euro per m²) en Italië (2.800 euro per m²) zijn beduidend duurder.

De stijging van de transactieprijzen voor nieuwbouw in België bedroeg in 2011 3 procent, in lijn met de inflatie. Frankrijk (+6,2%) en Duitsland (+4%) kenden sterkere stijgingen. Spanje (-5,6%) en Hongarije (-23,5% in euro) noteerden de sterkste prijsdalingen.

De studie van Deloitte relativeert ook het ‘peperdure’ imago van Brussel, Antwerpen en Gent.

Nieuwe woningen werden er verkocht voor een prijs per m² die respectievelijk 30, 25 en 20 procent hoger lag dan het nationale gemiddelde (2.000 euro per m²). Voor Parijs en Frankfurt bedraagt die meerprijs respectievelijk 100 en 150 procent. Paris heeft een gemiddelde prijs van meer dan 8.000 euro per m².

Beleggingsvastgoed in Brussel als hoofdstad van Europa, Antwerpen en Gent is dus niet overgewaardeerd.

Een woning van 72 m² kost de Belg 4,2 jaar brutoloon. Enkel Denemarken (2,4 jaar) en Duitsland (3 jaar) doen beter. De andere landen gaan van 6 jaar (Oostenrijk) tot 9 jaar (Frankrijk). Daarbij werd wel gewerkt met brutolonen. Die zijn in België van de hoogste in Europa, maar worden wel zeer zwaar belast.

Positief is de relatief lage hypothecaire schuldgraad van België: die bedraagt 43 procent in verhouding tot het bruto binnenlands product. Denemarken en Nederland komen boven 100 procent. De residentiële schuld per capita is in Nederland (38.010 euro) 16 keer groter dan in Duitsland (2.360 euro). België zit met 15.000 euro in de middenmoot.

In Spanje werden in 2011 ondanks de crisis nog 6,5 woningen per 1.000 inwoners afgewerkt. België kwam in 2011 nauwelijks boven het Europese gemiddelde uit (3,9 woningen). De woningvoorraad (aantal woningen) ligt in België bijna 20 procent onder het Europese gemiddelde (559 woningen per 1.000 inwoners). De kans op een overaanbod in België is beperkt. Het aantal uitgereikte bouwvergunningen is ook gedaald.

Bron: www.vastia.be